Bedrijfsreportage Melkveehouder Keestra

Abiant is al jaren actief in Friesland. Vanuit Joure, Surhuisterveen en Veenwouden worden opdrachtgevers voorzien van aanpakkers, vakkrachten of ‘aanpakkende vakkrachten’. De agrarische relaties in Friesland worden beheerd door accountmanager Willem Sikkema. Deze gedreven agro-ingewijde verstaat zijn vak en kent zijn klanten. Met Willem bezocht Koen Janssen, relatiebeheerder bij Abiant, melkveehouder Bram Keestra; één van de eerste agrorelaties van Abiant in Friesland.

Readtsjerk

Samen met Willem rijd ik naar Readtsjerk, een dorp in de gemeente Dantumadeel, halverwege Leeuwarden en Dokkum. Onderweg praten we bij. Over koetjes en kalfjes, over de agrosector en over Bram Keestra. “Waarom wil je specifiek Bram bezoeken,” wil ik van Willem weten. “Omdat Bram een liefhebber van het vak is en een bescheiden vent die mooi over zijn bedrijf praat.”

Willem kent zijn werkgebied als zijn broekzak. Zijn Friese komaf, opgroeien op een melkveebedrijf en studie aan het Van Hall Larenstein in Leeuwarden onderstrepen zijn betrokkenheid bij de agrosector in het Fries-agrarische gebied. “Hier linksaf en dan is het daar rechts,” wijst Willem de weg. Als we uitstappen pols ik naar de uitzendactualiteit bij onze klantrelatie Keestra. “Het loopt hier prima, Bram heeft zijn zaakjes goed voor elkaar.”

Veengrond

Eenmaal binnen blijken Bram en zijn vrouw Olga samen aanwezig en goed gehumeurd. Ik hoef het gesprek niet op gang te brengen. “Mijn opa en mijn vader zijn dit bedrijf in 1968 begonnen. Het was hier eerst allemaal riet in deze regio, waarna alles is getransformeerd voor nieuwe bestemmingen. Daardoor zit hier nu veel veehouderij. De grond is minder geschikt voor akkerbouw. ‘t Is veengrond op zand hè.”

Al op jonge leeftijd heeft Bram interesse om in het bedrijf te stappen. “Ik heb nog twee broers, maar die zagen het niet zitten. Ik wilde heel graag! Als kind hielp ik al veel mee op de boerderij. Ik was altijd op het erf of op ons land te vinden. In 1992 stapte ik op mijn achttiende bij mijn vader in de maatschap en tot 2013 heb ik het bedrijf samen met hem gedraaid.” Bram volgde de middelbare landbouwschool in Dokkum, maar leerde het vak vooral in de praktijk. “School is belangrijk, maar de praktijk is belangrijker. Dieren aanvoelen, het weer en buitenleven snappen en willen werken; daar draait het om!” Willem knikt. “Met een goede opleiding ben je nog geen boer,” beaamt hij. “Kom, dan laten Olga en ik ons melkveebedrijf zien,” houdt Bram de vaart erin.

Samen

Buiten vraag ik Bram wat er zo mooi is aan het boerenbedrijf. “Ik houd van het vrije leven. Wij hebben grote variatie aan werkzaamheden; binnen, buiten en in de mooie natuur. Ik moet er niet aan denken om de hele dag op kantoor te zitten.” Olga knikt. Zij heeft kantoorervaring, maar daar verlangt ze niet naar terug. “Het samen boeren vind ik veel leuker. De koeien ophalen, de kalfjes blij uit de boxen. Zeg nooit nooit, want het is veel werk en dat zeven dagen per week, maar voor mij voorlopig geen kantoorbaan.”

“Natuurlijk hebben we onze dagelijkse verplichtingen,” gaat Bram verder. “Het melken, de zorg voor het jongvee, maar het werk is prachtig. Zelfs als je er ’s nachts onverwacht uit moet. Het is zo mooi om kalveren geboren te zien worden. Dan wil je ook dat ze dertien, veertien jaar worden. Je groeit op met de dieren en krijgt er binding mee.”

Wij hebben geen behoefte aan groei.

Rapid Exit

“Deze stal is onze originele stal uit 1968,” schetst Bram het eerste verblijf. “Mijn opa en vader begonnen hier met veertig koeien en wat schapen. Zelf zijn wij al jaren gestopt met schapen. In deze melkstal hebben wij tot 2005 gewerkt. Hier is ruim 25 miljoen liter gemolken!” Niet veel later staan we in de nieuwe melkstal. Deze blijkt veel groter dan de eerste. “Dit is een Rapid Exit-melkstal. Hier hebben we binnen anderhalf uur alle koeien gemolken,” verduidelijkt Bram.

“We willen bewust niet meer dan honderdvijftien koeien. Zo is het voor ons te overzien. We willen de dieren kennen en het goed doen. Dat vinden we belangrijk. Sommige collega’s zijn wellicht zakelijker, meer gericht op de productie, voor ons is dat niet het belangrijkste. Wij hebben geen behoefte aan groei.”

Een deurtje verder showt Bram nog een trots bezit. “Hier staat onze 12.000 liter tank.” Van Meko (Mueller) uit Assen weet ik als Assenaar toevallig. Terwijl we vervolgens langs de nieuwe stal verder lopen, heeft Willem oog voor detail. “Mooi man,” zegt hij plots. “Je stal staat er fris bij voor de komst van de koeien straks. Lekker veel zaagsel zeg!” Boeren onder elkaar, zo merk ik meteen.

Wekker

Honderd meter verder staan we samen over de prachtige weide te staren. “Overdag hebben onze koeien veertig hectare ter beschikking en ’s nachts twintig. Die bereiken ze via de achterkant van de stal.” Bram stapt elke ochtend om kwart over vijf de stal in. Een wekker heeft hij niet nodig. “Ik heb een prima biologische klok en ben als eerste en laatste in de stal. Ik kijk goed, luister goed en zie alles. Om zes uur komt onze vaste melker van Abiant, dat heeft Willem goed geregeld.”

Ik vraag Bram wat hij verwacht van onze Abiant-melkers. “Weet je, melken op zich is niet moeilijk, maar melken doe je niet zomaar als bijbaantje. Het is belangrijk werk. Je moet je willen inleven in ons bedrijf, gevoel hebben bij dierengedrag en ook ziekteherkenning is wenselijk. Ook de mentaliteit en instelling van een melker zijn belangrijk. Als melker moet je zelfstandig kunnen werken en niet op de klok zitten. Het blijven dieren en die doen wat ze willen. Bovendien voelen koeien haast en stress. Dat is niet bevorderlijk, dus dat wil ik niet.”

Abiant

Bram kwam in contact met Abiant doordat een medewerker overstapte naar Abiant. “De naam Abiant was hier in de regio bekend en ik hoorde goede berichten. Ik heb inmiddels een goed gevoel bij Abiant en ben erg tevreden. De manier waarop Willem met ons communiceert is prettig. Als we vragen hebben krijgen we een snel en betrouwbaar antwoord. Willem is bovendien een kundige gesprekspartner die meedenkt. Hij is vlot met goed vervangend personeel, ook tijdens bijvoorbeeld vakantieperiodes.”

“Zo is het wel weer genoeg,” tempert Willem de complimenten. “Wij zijn in ieder geval blij met jullie als klant,” draait hij de woorden handig om. Wanneer we na het afscheid samen naar de auto lopen, schetst Willem zelf een fraai slotakkoord. “Aan alles merk je hier de passie voor het vak. Bram en Olga willen het vooral goed doen. En met hun aandacht, kennis en enthousiasme gaat ze dat goed af!”