Opdrachtgever Henk Welling over uitzendbureau Abiant

Halverwege de Drentse Hondsrug liggen 300 hectares aaneengesloten kweekvelden van Queens Grass. Kilometers gemillimeterde grassoorten die onder ideale omstandigheden ontkiemen en uiteindelijk als graszoden via hoveniers en tuincentra hun weg naar voortuinen en voetbalstadions vinden. In Drouwen praat bedrijfsleider Henk Welling gepassioneerd over gras en 'zijn' hechte team medewerkers en uitzendkrachten. 

"Veel van onze mensen zijn ooit zelf als uitzendkracht begonnen."

Henk Welling: “Wij zijn een hecht familiebedrijf met betrokken en harde werkers. Betrokken bij klanten, maar vooral betrokken bij elkaar. Mensen werken hier daarom graag, dat vind ik een groot compliment. Wist je dat veel van onze mensen hier zelf ooit als uitzendkracht zijn begonnen?”

De klik
“Vooropgesteld, ik werk met meerdere uitzendbureaus, zo houd je elkaar scherp, maar het gaat mij ook om de klik. Wat dat betreft heeft Abiant veel krediet. Ik vind Abiant gedurfd, jullie steken de kop boven het maaiveld uit, met overnames en opvallende, lokale sponsorbijdrages.” De basis van zakendoen is gunnen en van daaruit eist Henk kwaliteit, meedenken en vertrouwen. Het meeste contact heeft hij met Erik Kramer van de Abiant vestiging in Beilen.

“Erik is naast een sociale vent ook absoluut een vakman. Een kenner met landbouwachtergrond. Iemand die altijd op de hoogte is van zaken uit de branche en de regio. Gras is een dagvers product. Waardoor we vaak moeten improviseren. Op piekmomenten werken we soms met tien inleenkrachten, om dat als uitzendbureau goed in te vullen moet je weten wie wij zijn, wat hier speelt en wat wij zoeken. Erik weet dat."

De meeste Abianters zijn actief tijdens de oogst. Bij het snijden, opstapelen en verwerken van graszoden; de basis van het werk voor nieuwelingen en uitzendkrachten. "Meters maken en graszoden snijden, dat moet zelfs ons kantoorpersoneel kunnen," stelt Henk. “Uitzendkrachten die wij inhuren moeten het werk zien liggen, probleemoplossend denken en overzicht hebben. Mensen krijgen hier veel vrijheid en verantwoordelijkheid. Dat moet ook, perceel één en eenendertig liggen vijf kilometer uit elkaar, ik kan niet overal op toe zien. Dat wil ik ook helemaal niet. Daarbij ben ik liever een goede leermeester dan een strenge chef.”